عارفانه های یک دوست

درگذارنسیم خفته اند ،

برگ ها بسیاربسیار

درنگاهم سروقامت باغ ،

بیدار بیدار

مست ودست افشان سازدلکش ،

باد خبرمی آرد

وزخزان برگ ها نهراسید ،

بوی بهارمی آرد

تونیزچون برگی غلام ،

گرچه سروی

به زیرپا می آورد همچون ،

برگ خزان

تنم سردمی شود ،

چون زمستان

بخاکم می سپارند ،

یاران ودوستان

به هوش باشید خزان ،

هست بسیار

نهیب پائیزاست.که مست ،

گرددهوشیار

غ..ر..آ