عارفانه های یک دوست

درنگاه شوخ تو ،

مست شبهایت شدم

من سراپا بوسه گاه ،

جام لبهایت شدم

درشبستانت شرار بودم ،

توخاموش وسرد

من نوای نی بودم ،

رقص تودر باد وسرد

هی گلام آمد به لبهایم ،

باشوق سلام

ای دریغا ،

برلب نگفتی سلام

ای خدای خندهای غلام ،

مگربیگانه ایی

من ترا کی. منکرشدم ،

تومِی میخانه ایی

من ترا کی. کافرشدم ،

تو خدای کعبه ایی

هررقیب شیطان بود و ،

آنها را سنک زدم

قلب من ازآن توست و ،

بررقبت سنک زدم

غ..ر..آ