از شرارچشمانت ، مرا سوزاندی ... درعمق چشمت ، مرا خواندی ...
از شرارچشمانت ،
مرا سوزاندی ...
درعمق چشمت ،
مرا خواندی ...
لبهای مرا درحسرت ،
بوسه جامت ...
زآن حسرت بوسه ،
مرا سوزاندی ...
دانم که رازاین ،
دیوانگی دانی ...
تا فرصتی پیداشد ،
مرا سوزاندی ...
پروانه منم شمع توایی ،
جانا ...
هم خود سوختی و ،
هم دلِم سوزاندی ...
غ..ر..آ
[ دوشنبه 98/7/1 ] [ 6:49 صبح ] [ غلامرضا رمضانی آقداش ]
