عارفانه های یک دوست

توکه ازچشم من ،

احساس دلم خواندای ...

سخنی نیست که بگویم ،

خودت استادی ...

جمله یست که نگویم ترا ،

سخت است ولی ! ...

وتوآنی که دوستت دارم و ،

خود استادی ...

مکن ترک مرا ،

ترک نفس خواهم کرد ...

دل پُرتپشم را ،

بی کس خواهی کرد ...

طافت هجر رفتنت ،

را ندارم نفسم ...

تورمق در دل وجان منی ،

ای همنفسم ...

دل مرثیه خوانم را نکذار ،

سودازده توشود ...

دل وابسته را بگذار ،

شیدای تو شود ...

غ..ر..آ