عارفانه های یک دوست

توآئینه ی منی و ،

دوستت دارم ...

باچشم خودت میبینم و ،

چشمانت را دوست دارم ...

همچون عقاب بالا می پری ،

هنگام باد وباران ...

من آن شکوه وغرورت را ،

دوست دارم ...

این جمله چرا کناه شود؟ ،

آن دل عاشقت را دوست دارم ...

باورکن روزشمارم ،

شدی هر روز ...

ازابتدای دیدنت هرروز ،

برتقویم نوشتم دوست دارم ...

امروز را به حساب ،

روزهای دگر مگذار ...

بیشترازهرروز ،

طوفانی کردی ساحل دلم ببین ...

درهوای طوفانی ،

پیچش زلفت را دوست دارم ...

غ..ر..آ