عارفانه های یک دوست

دل تکه تکه ام را ،

به هرکس مده ...

مرا باتمسخرنشان ،

به هرکس مده ...

چه میشد اگردلتنگیم را ،

خدا ؟...

دراین تنگی قفس ،

دوباره نفس بده! ...

درآتش هوس ،

فروختم بهشت را ...

من آدمی زاده ام به میل و هوس ،

دلم را بدست هرکس مده ...

به کورسوی چراغی ،

نشانم دادی ! ...

همان رد پا را ،

خدا یا نشانم بده ...

غ..ر..آ