عارفانه های یک دوست

نه مرا طاقت دوری ،

نه ترا غربت تنگ است ...

به صبوری نهادم ،

دل دیوانه ام را ...

بجزاین چاره ندیدم ،

دل من مگرسنگ است ! ...

گه بنالم که دلم درد دارد ،

غم پینه بسته و پُردرد است ...

تودراندیشه جستن ،

من دراندیشه ات سوختم ...

نفس بریده بریدام بین ،

که خبر ازحال نهان است ...

غ..ر..آ