عارفانه های یک دوست

برای سرودن ،

دلم بهانه میخواهد !...

ترا با چشمانِ ،

عاشقانه میخواهد ...

بیا وبهانه بده ،

که کنکِ گشنه طبعم ...

بیاکه ازچرخش گیسوانت ،

طبع عاشقانه میخواهد ...

توشکستی دلِ پردردم ،

چه خوب؟ ...

برای رفتن به میخانه ،

شکستهِ پیمانه میخواهد ...

دل چموش سرکشم ،

زشعله های نگاهت ...

فقط چند لبخندِ ! ،

عاشقانه میخواهد ...

غ..ر..آ