عارفانه های یک دوست

هرروز صبح مردی را که او را روی کاری چهارچرخ خوابیده ،هرراه گذری که رد میشود وبه او نگاه میکرد

میگفت : خدا راشکر وصدقه ای در ظرف اومی اندختند . وا هم می گفت . الحمدالله شکرخدای من .

وهر راه گذری که از کنار او رد میشد ویا نمی شد. باز هم می گفت خدا را شکر .

شخصی که کنار او کدایی میکرد به او گفت:توکه نه دست داری ونه چشم ونه پاه چگونه سپاس گذار خدا هستی؟

او گفت: من شاکرخدایی هستم !که هرکس که من را میبیند ، ازسلامتی که خدا وند به او داد شکرمی کنند.

ومن خدا را شکر می کنم که اینچنین خلق شدم که بانیی شکر گذاشتند به خدا هستم