عارفانه های یک دوست

باید ازخون اوگفت و، دیوانه شد

بایدم مثل مختارراهی میخانه شد

بایدم گشت وگشت ، پروانه شد

بایدم چون شمع سوخت ودیوانه شد

ترک این تکرارایام ، ساده نیست

دستهای سردار، دادن ساده نیست

بایدم رفت ورقص خون کرد، زین دیار

بایدم راه رفت گرید وگرید ، بسیار

توی میدان جنگ قلم هستیم یا حسین  

ماغلام هستیم و بسیاریم ، یا حسین

غ..ر..آ

ندیده عاشق ، چشمان توکشتم

خبرداری ازاین دل ، تار وخستم

تومهمان ، باورم هستی هرشب

شبیه دل دیوانه بسیارداری امشب

مرادی ومریدت ، کشته ام دوست

زمین وآسمان را ، خوشیدی ای دوست

به غیرازتوکسی دردلم ، نیست  

به غیرازتوای سرو بی سر، گلی نیست   

اگریاربخواهی  یار ، با توهستیم

اگرزخمی خوریم ، باز با توهستیم

اگرزنجیرکنند ، پایم به بندی

بیایم اربعین چونکه شاهی وچنانی

توای نورالله نورترازنور

بیایم به پابوس ماه بنی هاشم ، ازره دور

غلامان خاک درگه هد هستند ای دوست

پذیراباش ای شاه ، غلامت هستم ای دوست

غ..ر..آ

به غیرازعشق توقلبم به هیچ ، راضی نمیشه

من وازاو نترسانید ، که عشق. بازی نمیشه

ازآن روزی که چشم دل ، به عشقت واکردم

محاله لحظه ای بتوان ، که ازتوجدا کردم

کنارت برگه ای هستم ، که دریا میشم

یه آرامشی داری ؛ که با تو همراه شم    

تماشایی ترین هستی ؛ تو ای کعبه دلها

چه حس خوبی است ؛ توهستی خانقای ما

چه احساسی غلام دارد ، غلامِ ، حلقه برگوشم

پرازآرمشم وقتی ؛ به اذن تو؛ م میشم

غ..ر..آ  

کی بهترازتومیفهمه ، مرا باز  

زمین وآسمان ، باتوهم آغاز        

توقلبم باش و، تاکه بفهمم        

قرارگیرد دلم ، به دل بشینم      

تومیبخشی مرا ، با بدی هام ؟ 

نگاه کن شرم ، کرده چشمام        

هواسم هست که دل جامانده پیشت     

به کم راضی نمیشم ، جاماند پیشت        

تولم لایزال هستی ، درباورم من  

تو هستی ناخدای ، کشتی من     

توچشم من باش تا خوب ببینم

که چشمان توجادو کرد ، ما را    

شنیدی بدرقه کردم ، تنهایم را

نشستم هشتی و، چشمم  گرفت راه     

کجایی تاغلام ، روی ماهت راببینه     

کجایی تاکه ازحکم ، لبانت گل بچینه      

غ..ر..آ

گربگیرد اتصال ازگریه های نیمه شب

روشنی راجسته ام ، ازعاشقی نیمه شب

شاهدی دارم چودل سرگشته و ، رسوا اوست

پرده برداشت برمن وخلوت سرایم ، نیمه شب

چلچراغی در دل شب ، به دست آمد مرا

برگرفت ازناله های نیمه شب بازعاشقی

دیگرم میل به آفتاب ومهتاب نیست چرا؟

تا که درد آشنا شد نیمه شب ، با عاشقی

نیمه شب بازدلبرطناز ، آمد با نسیم

بوگل آمد نیمه شب باز ، باهوای نسیم

در دل عاشق نیست خیال انگیزتراز رویای او

رازنیک اندیشی یش ، در سرای عاشقی یست

کاروان آمد وصبح جدایی ، سرگرفت

تا سحرگفتم ازاو ، شاعری بهانه ا ست

همچوگل آیدغلام ، مهتاب ازقفای نیمه روز

مثل گل فصل کرد ، خالق مرا باعطر روز

غ..ر..آ

باز این شب خاکستری چه بی صدا ازماگذشت     

ازتن ما ردشد و ، با سایه ها درهم شکست       

همدم لحظه هام ، سرود سازمن توایی     

 شعله های غزل ، همدم شعرم توایی    

می شوم دلگیر ، اگرنباشی درغزل     

شب نشین قصه ی ، رویای شعروغزل      

توآسمان شعرمن ، تو اختر ترانه ایی               

با تو یکی شوم ، وقتی ترانه ام توایی       

صدای قلب غلام ، فاتح عشقم را ببین      

درواژهای غزل ، احساس روحم را ببین         

غ..ر..آ

تومی پیچی توی خاطراتم 

گرفتار تو و ، آن لحظه هاتم

طلبکارم توباش ازمن یه عمری    

بده کارتو و عهد و ، وفا تم         

میان گل وبلبل و، فاصله      

فقط عشق ، وساطت میکنه            

شده سنگین غم ، روی شانه ام     

نباید به دیوارغم پشت کنم                     

توگل هستی ، توی زندگیم          

چقدر خام بودم ، نفهمیدمت      

توگرمای این خانه ای گلم     

خودم سرد بودم ، نبوئیدمت    

مگربلبلم ، ترک گل می کنه ؟      

غلام بی توکی ، ترک گل می کنه

غ..ر..آ 

مست جامت گشته ام ، امشب شبانی میکنم

من شبانم با توامشب ، پادشاهی میکنم

دست برکمرگیرم و ، جرعه ای نوش کنم

بی توجانا  حس ، نا توانی می کنم

بعدازآن شب زیرمهتاب هم ، آفتابی شدم

درمیان جمع رندان ، خودنمایی می کنم

می کشم نقش روخت را ، اندون سینه ام

برلبانت رنگ عناب را ، تداعی می کنم

یک شبم را میشود ، با توطننازی کنم ؟

مهلقا دست غلام گیرد و ، یار راضی کنم

چشم مستت رابنازم با تودلبر، دلربایئ میکنم

مثل بلبل شاخ گل دارم و ، دلربایی کنم

غ..ر..آ

قرص ماه توهستی و ، برگه تنها منم 

به سفررفتی وترس نیایی ، با من است        

به سفررفتی وننوشتی دوسه خط قابل ما            

بخورم من تکانی وکشم ، صدافسوس شما     

بگذارید که آه بکشم ازته دل ، آب شوم      

زره زره بکشم ، درد و کوتاه شم       

مثل افیون خطرناک ، بسوزم ودود شوم     

شعله های آتش ، یوسف ومعبود شوم       

مثل هیمی بسوزان به تنورو ، خاکم کن      

هرچه بد لایق ما هست ، توسزاروارم کن       

به خرابات نشستم ، شکستم به ادب مم شدم              

نکشید دست زعشقش غلام ، گرچه خاموش شدم      

غ..ر..آ