آمدی تاباغزلهایت ،
مرا خواب کنی …
شب تاریک مرا ،
غرق مهتاب کنی ...
چشم درچشم دوختی ،
ازخجالت آبم کنی ؟...
دیدم که آینه هم ،
محوتماشای توبود !...
زین حسد تومرا ،
ازباده بی نیازکنی ؟…
مَرام دلبریست ،
خنده برلب دلبر !...
بیا عشق را امشب ،
درقاب دلم قاب کنی ...
غ..ر..آ
دیوانه ام از ،
فکراوشبها ...
که آن آشفته گیسو ،
چه شیدا است شبها ...
گفتم:که ترکم مکن ،
مَرو تا ببوسمت ...
گفتا:که ازبی قراری و تب ،
دیدنی هستی شبها ...
غ..ر..آ
دستم به قلم رفت ،
قلم را سازکردم ...
با اسب خیالم غزلی نو ،
ازچشم توآغاز کردم ...
بانغمه سازافسونگری تو ،
اسرارنهان دل رافاش کردم ...
ازعشق توصدی؟ ناله ام ،
درشهر پیچید ...
بس عقل ودلِ عاشقی چون من ،
پیچک شد وبرساقه پیچید ...
غ..ر..آ
باد شبرو بردرخانه ها ،
جارمی کشید ...
برسرشاخ درخت هم ،
کلاغ جارمی کشید ...
دلبرم.نرم نرمک ،
پنجه برتارمی کشید ...
چون گل سرخِ روی پرده ،
خود را بررُخ یارمی کشید ...
غ..ر..آ
انگشتهایش بَه ،
چه دلکش تارمیزد ...
رقص موج.سرخ آتش ،
بَه چه موزن جست میزد ...
ابرهای سرخ آبی غروب ،
نم نمک رنگ سردی میزد ...
ازپس پرده بستم ،
پنچره ...
بادوحشی برحریم پنچره ،
پنجه میزد...
پلکهایش سنگین و ،
بالا وپائین می پرید ...
پنداری با پَرموزیک باد ،
خواب خوش میدید ...
ای زمین ای خاکیان ،
بدرود با شما ...
میروم سوی سرای نو ،
دورازشب سیا ...
دوراز درد وبیماری ،
دورازکشمکشها ودیوانگی ...
دور دور ،
سوی خوشبختی ...
بردرخت آرزوهایم خورد تیشه ،
نونهال آرزو هایم پریده
میسپارم ازشرشیطان ،
به یزدان شمارا همیشه ...
غ..ر..آ
پرند دامنش ،
عطرگلی بود ...
به زیرچترمهتاب ،
چه خوش آب وکلی بود ...
تن نیلوفرم ،
رنگ آبی ...
دوچشم دلفریبش ،
رهزنی بود ...
نگاهم بنشست ،
دربرق چشمش ...
برای این دلم ،
مُسکنی بود ...
ربوده این دلم را ،
چشم آهو ...
عجب کهنه شراب و ،
مُسکنی بود ...
غ..ر..آ
یارتومیخوانی مرا ،
درخلوت تنهائی یم ؟...
تنها تودانی من کی یم ...
با اینهمه رسوا یم ...
وای ازدل شیدای ما ،
گر تونباشی مُرد ایم ...
درخار وخس خفته ایم،
ای یارمهربان بیا ...
مارا دمی ده تونفس ،
چون ازنفس رسته ایم ...
ای یارتومی خوانی مرا ،
درخلوت تنهائی ایم ؟...
غ..ر..آ
